چه دوربینی بخرم؟

راهنمایی ساده برای انتخاب دوربین مناسب

شاید براتون پیش اومده که برای خرید یه دوربین به فروشگاه میرید. ولی اونقدر تنوع محصولات زیاده که گیج می شید و نمی تونید یکی رو انتخاب کنید. پس بهتره قبل از اونکه یه بار دیگه به بازار برید این مقاله رو بخونید. ابتدا پارامترهایی که باید در نظر داشته باشید رو مرور میکنیم تا بهترین دوربینی که مناسبتونه پیدا کنید؛ و در ادامه انواع دوربینا و تفاوتاشون رو بررسی میکنیم.

چه پارامترهایی را در نظر بگیریم

اول از همه اینو بدونید که چیزی به اسم بهترین دوربین وجود نداره. چیزی که وجود داره مناسبترین دوربین برای شماست؛ و اینکه مناسبترین دوربین برای شما چیه بستگی به یه سری عواملی داره؛ مثل اینکه از چه چیزایی میخواین عکس بگیرین، کیفیت عکس براتون مهمتره یا سبک بودن و قابل حمل بودن دوربین و چقدر میتونید برای خرید یه دوربین هزینه کنید.

اول از پارامترهایی شروع میکنیم که تو انتخاب و تصمیم گیری تأثیرگذارتره: تا چقدر براتون معقوله برای یک دوربین هزینه کنید؟ دوربین سطح بالای Fujifilm X-Pro 2 ممکنه عالی به نظر بیاد؛ ولی اگه قیمتش براتون زیاده باید ببینید از کدوم خصوصیات و ویژگی هاش میتونید صرف نظر کنید تا به یه دوربینی برسید که به بودجتون بخوره.

از طرفی شاید شما یه دوربین خارق العاده (ولی بزرگ) مثل  Canon 1D X II بخرین ولی گوشه اتاقتون رهاش کنین و ازش استفاده نکنین، چون یکم سنگین و بزرگه و راحت نمیتونین حملش کنین. به علاوه هرچقدر لنزهای بیشتر یا بزرگتر به یه دوربین با لنز قابل تعویض وصل کنین مسلما دوربین سنگینتر و گرونتر میشه.

 

 

پارامتر مهم بعدی اینه که در نظر داشته باشین از چی میخواین عکس بگیرین. ممکنه غیرعقلانی به نظر بیاد ولی خیلیا اینطورین که چند میلیون تومان هزینه ی خرید دوربینی میکنن که به امکاناتش نیازی ندارن. این که بدونین از چه چیزایی و کجاها میخواین عکاسی کنین مشخص میکنه که فاصله کانونی یا قطر دهانه لنز چقدر باشه، سیستم فوکوس دوربین چجوری باشه و سرعت عکس گرفتن دوربین در چه حدی باشه.

اگه بخواین روی سوژه ها از فاصله ی دور زوم کنین مسلما دوربین با لنز ثابت و غیرقابل تعویض مثل Ricoh GR II یا  Sony RX1R IIبه دردتون نمیخوره. یا اگه بخواین از سوژه های در حال حرکت عکس بگیرین، مثلا از یه مسابقه ورزشی یا از بچه ها که میدوند و بازی میکنن، به فوکوس سریع نیاز دارین که در دوربینایی مثل Nikon D5 یا  Sony A6300 وجود داره.

مطمئنا کیفیت تصویر از پارامترهای مهم در انتخاب دوربینه. یکی از عواملی که کیفیت تصویر هر دوربینو تائین میکنه سایز دوربین هست. طبق یه قانون کلی هرچی سنسور بزرگتر باشه کیفیت تصویر بهتره؛ مخصوصا اگه نور محیط کم باشه. البته این قانون به این معنی نیست که سنسور کوچک گوشی Samsung Galaxy S7 یا سنسور ۱ اینچی دوربین Nikon 1 در شرایط مناسب و با یک لنز خوب نمیتونه عکسای باکیفیتی بگیره. بنابراین باز هم باید در نظر بگیرین که چه جایی و در چه شرایطی قصد دارین از دوربین استفاده کنین.

تا چند سال پیش معیار کیفیت عکس یه دوربین مقدار مگاپیکسل اون بود؛ ولی دوربینای امروزی عکسایی با رزولوشن کافی میگیرند که اکثر کاربرا رو راضی میکنه. بیشتر دوربینای امروزی بین ۱۴ تا ۲۴ مگاپیسل هستند که هم برای چاپ تصویر در سایز بزرگ و هم برای نمایش در نمایشگرهای بزرگ و رزولوشن بالا کافی ومناسب هستند. اگه رزولوشن بیشتری نیاز دارین دوربینایی مثل  Canon 5DS و  Sony A7R II رو مد نظر داشته باشین.

 

 

پارامترهای دیگه ای هم هستند که تا چند سال پیش نیازی نبود بهشون فکر کنیم، اما امروزه لازمه. مثلا خیلی دوربینای جدید قابلیت فیلمبرداری با کیفیت بالا تا ۴K رو دارن و شما رو از خرید یه دوربین فیلمبرداری جداگونه بی نیاز میکنن. قابلیت وایرلس بعضی دوربینا بهتون این امکانو میده که بلافاصله بعد اینکه یه عکس گرفتین اونو تو اینستاگرام یا جاهای دیگه به اشتراک بگذارین و حتی دوربینو از راه دور کنترل کنین. اینجوری دیگه نیازی نیست دوربینو رو تایمر بگذارین و سریع بدوین پیش بقیه تا یه عکس دسته جمعی بگیرین!

پس درکل پارامترهای زیادی هست که قبل از انتخاب دوربین باید درنظر داشته باشین. برای راحت تر انتخاب کردن  دوربین، میتونید پارامترهاتون رو دو قسمت کنین: لیست ویژگی ها و خصوصیاتی که خیلی مهمه و حتما میخواین تو دوربینتون باشه و لیست ویژگی ها و امکاناتی که دوست دارین تو دوربین جدیدتون داشته باشین.

گوشی های هوشمند (Smartphone)

احتمالا همین الان یک گوشی هوشمند در جیبتون دارید! دوربینای گوشیای هوشمند در چند سال اخیر خیلی چیشرفت کردند و ویژگی هایی مثل “لرزشگیر اپتیکال تصویر” و “دهانه ی بزرگ لنز” رو دارن؛ که باعث میشه دوربین این گوشیا حتی از دوربین های کامپکت ساخت چند سال پیش هم بهتر عمل کنن.

گوشیای هوشمند واسه افرادی خوبه که میخوان موقع بیرون رفتن بار زیاد نداشته باشن و یه دوربین اضافه رو با خودشون حمل نکنن. واسه اینکه از اتفاقات روزمره عکس بگیرین و همون لحظه بتونین عکسو به اشتراک بگذارین گوشیای هوشمند عالین. عکسایی که این گوشیا در شرایط محیطی مناسب میگیرن کیفیت خوبی دارن، اما اگه کیفیت بهتری میخواین (به خصوص در عکاسی در نور کم) به یه دوربین جداگونه نیاز پیدا میکنین.

شاید مهمترین ویژگی دوربینای گوشیای هوشمند این باشه که همیشه همراهتون هستن و هر وقت سوژه ای ببینین و بخواین ازش عکس بگیرین دوربین دنبالتون هست. به علاوه میتونین عکسا رو ویرایش کنین و بلافاصله در شبکه های اجتماعی به اشتراک بگذارین. ولی از طرفی فاصله کانونی لنزهای این دوربینا ثابت هست؛ یعنی برای زوم کردن روی یک شی باید زحمت بکشین و به اون شی نزدیک بشین. (زوم دیجیتال که دوربین گوشیای هوشمند انجام میده کیفیت تصویر رو کاهش میده؛ مثل این میمونه که عکس رو بدون زوم بگیرین و بعد در کامپیوتر اون قسمت مورد نظر در عکسو برش بدین و بزرگش کنین که خب کیفیت عکس میاد پایین.)

دوربین های کامپکت (Compact)

دوربینای کامپکت در چند نوع شکل و اندازه و مدل وجود دارن. مثل دوربینای point-and-shoot (کامپکت ساده)، مدل های enthusiast-friendly، کامپکت سوپرزوم و کامپکت با سنسور بزرگ. وجه مشترک تمام این دوربینای کامپکت اینه که لنز ثابت و غیرقابل تعویض دارن. البته تعداد کمی از دوربینای کامپکت مثل Ricoh GR II و  Fujifilm X100T لنز زاویه باز یا مبدل لنز تله فوتو به صورت افزونه دارند.

این دوربینا واسه کاربرایی خوبه که اولویتشون سادگی و سبکی و قابل حمل بودنه؛ و البته مثل چند سال قبل، کیفیت این دوربینا قربانی سبکی و کوچکیشون نمیشه. دوربینای کامپکت جیبی مثل  Panasonic ZS100 و Sony RX100 IV سنسورهای بزرگ و لنزهای با زوم سریعی دارن که برای مسافرت یا عکس های روزمره بسیار مناسبند. همچنین دوربینایی مثل  Sony RX1R II عکسایی به همون کیفیت دوربینای بزرگتر میگیرن و واسه افرادی که قصد عکاسی با کیفیت بالا و با لنز ثابت دارند گزینه ی مناسبی هستند.

برخلاف دوربینای کامپکت ساده ی قدیمیتر که با ورود گوشی های هوشمند قوی به حاشیه رونده شدن، دوربینای کامپکت امروزی نسبت به دوربین گوشی  iPhone 6S یاHuawei P9 حرف زیادی برای گفتن دارن. قابلیت هایی مثل سنسورهای بزرگ، فوکوس خودکار سریع و دسترسی راحت به دکمه های دستگاه از خصوصیات متمایزکننده ی یه دوربین کامپکت نسبت به گوشیای هوشمند هست. وای فای این دوربینها هم کمک میکنه عکسها رو به همون سریعی گوشی هوشمند به اشتراک بزارین. اگه یه دوربین کامپکت رو تو جیب یا کیفتون داشته باشین عکسای با کیفیت خیلی بهتری میتونید ثبت کنین تا اینکه فقط با گوشی هوشمندتون عکس بگیرین. از طرفی نقطه ضعف دروبینای کامپکت اینه که همزمان کیفیت و تطبیق پذیری دوربینای با لنز قابل تعویض رو ندارن.

دوربین های اکشن و مقاوم (Action-cam / Tough)

ممکنه دوربینی نیاز داشته باشین که در شرایط سخت و خطرناک آسیب نبینه. دوربین های اکشن و مقاوم در برابر ضربه و حوادث پایداری خوبی دارن. معمولا دوربینای اکشن (Action Cam) برای ثبت وقایع ورزشی و تفریحی پر جنب و جوش استفاده میشن، و دوربینای مقاوم (Tough) نوعی از دوربینای کامپکت هستند که اگه تو آب بیفتن یا زمین بخورن آسیب نمیبینن.

دوربینای اکشن مناسب افرادیه که میخوان از از فعالیت هاشون فیلم بگیرن، گرچه واسه عکس گرفتن هم میتونه استفاده بشه. این دوربینا معمولا لنزهای با زاویه باز دارند که مناظر وسیع و عریض رو ضبط میکنند؛ مثل دوربینای برند GoPro. ولی این دوربینا واسه استفاده ی هر روزی مناسب نیستند. ادیت و ویرایش فیلم در این دوربینا ممکنه کمی سخت باشه؛ اگرچه در دوربینای جدیدتر مثل TomTom Bandit ویرایش فیلم ها ساده تر شده است.

دوربینای مقاوم (Tough cameras)، دوربینای ساده تری هستن که همان استحکام دوربینای اکشن رو دارن. مثلا دوربینایی مثل  Olympus TG-4 و  Ricoh WG-4 GPSدر حقیقت دوربینای کامپکتی هستن که در پوشش محافظی محکم قرار گرفتن.  درمجموع مزیت دوربینای اکشن و مقاوم بیشتر همین استحکام بالاشونه تا کیفیت عکسبرداری یا فیلمبرداری (به استثنای بعضی موارد مثل دوربین گران قیمت  Leica X-U)، پس اگه دوربینتون قرار نیست زیاد ضربه بخوره یا تو آب بیفته نیازی به دوربینای اکشن و مقاوم ندارین.

دوربین های بدون آینه (Mirrorless)

برخلاف دوربینایی که تا اینجا بررسی کردیم، دوربینای بدون آینه قابلیت تعویض لنز دارن. شما میتونین بسته به سوژه ای که میخواین ازش عکس بگیرین لنز مناسب رو روی دوربین قرار بدین. پس مشخصه که دوربینای بدون آینه تطبیق پذیری بیشتری نسبت به دوربینای با لنز ثابت دارن. همچنین کارایی و امکانات این دوربینا از اکثر دوربینای با لنز ثابت بیشتره.

تقاوت اصلی دوربینای بدون آینه و دوربینای DSLR اینه که دوربینای بدون آینه همونجور که از اسمشون پیداست آینه ای که وجود نمایاب اپتیکال (optical viewfinder) در دوربین رو ممکن میکنه ندارن. به همین خاطر دوربینای بدون آینه معمولا کوچک و جمع و جورن. بعضیاشون مثل  Canon EOS M3 به کوچکی دوربینای کامپکت و البته بعضیاشونم مثل  Leica SLبه بزرگی DSLRها هستن. اگرچه دوربینای بدون آینه، مثل DSLRها نمایاب اپتیکال ندارن، ولی بعضیاشون نمایاب الکترونیکی دارن که طی چنذ سال اخیر این نمایاب ها خیلی بهتر شدن و کارکرد قابل قبولی دارن.

 

دوربینای بدون آینه از لحاظ عملکرد و کارایی در طیف وسیعی قرار دارن؛ از دوربینایی که برای مبتدی ها مناسبه تا دوربینایی برای حرفه ای ها. همینطور سایز سنسور و کیفیت عکسبرداری در این دوربینا تنوع زیادی داره؛ از دوربینایی که از سنسور ۱ اینچی استفاده میکنن مثل  Nikon 1 گرفته تا دوربینایی که سنسور فول فریم دارن مثل دوربینای هم طراز  Sony A7. بنابراین چه یه دوربین کوچک جیبی بخواین چه یه دوربین با کیفیت عالی، در بین دوربینای بدون آینه حتما گزینه ای برای انتخاب پیدا میکنین.

قطعا دوربینای بدون آینه در آینده بسیار فراگیرتر میشن. چون مزیتای زیادی نسبت به دوربینای DSLR دارن مثل سایز کوچکتر و سبکتر، امکانات فیلمبرداری بهتر، وایرلس داخلی و لرزشگیر حسگر. با این حال هنوز کمبودایی هم نسبت به DSLRها دارن؛ مثلا عمر باطری کمتری دارن و اینکه لنزای سازگار زیادی برای این دوربینا وجود نداره.

دوربین  های DSLR (دوربین دیجیتال تک ‌لنزی بازتابی)

دوربینای DSLR همون دوربیناییه که احتمالا دست علاقمندان به عکاسی یا حرفه ای ها زیاد دیدین. این دوربینا معمولا سیاه رنگ و حجیم اند و در واقع نوع دیجیتال دوربین های SLR هستند که قبل ترها رایج بود و به خاطر همینکه این دوربینا ادامه ی نسل قبلی یه سری دوربینای دیگه هستند لنزهای سازگار خیلی زیادی براشون وجود داره. DSLRها از سنسورهای APS-C و یا سنسورهای فول فریم استفاده میکنن. این یعنی بین دوربینای کامپکت و بدون آینه فقط اونایی که سایز سنسور برابر با یه DSLR دارن میتونن کیفیتی معادل DSLR رو ارائه کنن. فوکوس خودکار و قابلیتای معمول دیگه ی عکاسی هم که طبیعتا در DSLRها وجود داره؛ همونطور که در دوربینای بدون آینه ی هم سطح یا کمی بهتر از DSLR هم این قابلیت ها وجود دارن.

مزیت های دیگه ای که ممکنه شما رو ترغیب به خریدن یه DSLR کنه اول کیفیت عکس و عملکرد متقاعدکننده ی این دوربینا هست. از اون گذشته وقی یه DSLR داشته باشین برای به روز کردن دوربینتون میتونین فقط یه لنز بهتر و قویتر تهیه کنین که از خریدن یه دوربین جدید خیلی به صرفه تره.

البته DSLRها نسبت به دوربینای بدون آینه نقطه ضعفایی هم دارن. اولیش اندازشونه که به خاطر استفاده از آینه به مقدار قابل ملاحظه ای بزرگتر هستن. به علاوه سرعت عکسبرداری در DSLRها کمی کندتره؛ به خاطر اینکه با هر بار فشردن دکمه ی شاتر، آینه باید از جلوی سنسور کنار بره و تصویر روی سنسور ضبط بشه و دوباره آینه سرجاش برگرده که این کار سرعت عکاسی رو کمی پایین میاره.

دیگر دوربین ها

دوربینایی که گفته شد پرفروشترین ها و پرکاربردترین ها بودند. به جز اونا دوربینای حرفه ای تر و تخصصی تر زیادی هم هستند. مثلا دوربینای جدید ۳۶۰ درجه ای مثل Ricoh Theta S یا دوربین جدید  Nikon KeyMission 360 و همچنین دوربینای فوق سریع مثل  Impossible Project I-1 و Fujifilm Instax. افزونه هایی هم وجود دارند که به گوشی هوشمند شما متصل میشن و کیفیت عکاسی رو بهتر میکنن؛ مثل  DxO One. البته واضحه افرادی که دوربینای حرفه ای و تخصصی رو میخرن تمام نقاط ضعف و قدرت دوربینو از قبل میدونن و میدونن که میخوان با دوربینشون چکار کنن.

جمع بندی

امیدوارم این راهنمایی مختصر تا حدودی بهتون ایده داده باشه چه دوربینی بهترین گزینه برای شماست. اگه احتمالا تصمیم گرفتین یه دوربین با لنز قابل تعویض بخرین علاوه بر انتخاب بین کامپکت و DSLR، باید یک برند هم انتخاب کنید. انتخاب برند خیلی مهمه، چون لنزهای برندای مختلف معمولا به هم نمیخورن. برندای مختلف از مانت (پایه) های متفاوتی برای لنز استفاده میکنن؛ پس اگه شما یه دوربین بخرین یعنی تو اون برند سرمایه گذاری کردین و باید از لنزهایی که به همون برند میخورن استفاده کنین.

با وجود اینکه در هر گروه از دوربینا سعی کردیم متداولترین ها رو براتون مثال بزنیم، گزینه های خیلی زیادی وجود دارن (همونطور که چند بار اشاره کردیم) که میتونن توجهتون رو جلب کنن. درهرصورت هر دوربینی که انتخاب کردین، مجموعه ی نوین رسالت آرزومند است به خوبی و خوشی ازش استفاده کنین!